نرمکنندهها در چرم مصنوعی پایه PU
بر خلاف PVC، در چرم مصنوعی پایه پلییورتان (PU) نرمکنندههای کمتری استفاده میشود، چراکه ساختار PU بهصورت ذاتی منعطفتر از PVC است. با این حال در بعضی موارد افزودن مقدار کمی نرمکننده مانند:
پلیاترهای انعطافپذیر
روغنهای سیلیکونی
کربناتهای آلی
برای بهبود نرمی و پردازشپذیری انجام میگیرد.
تأثیر انتخاب نرمکننده بر خواص نهایی چرم مصنوعی
1. نرمی و لمس (Hand Feel)
میزان نرمکننده، نوع آن و ترکیب با رزین پلیمر مستقیماً بر احساس لمس چرم اثر میگذارد. نرمکنندههای با ویسکوزیته پایین معمولاً نرمی بیشتری ایجاد میکنند.
2. دوام و مقاومت مکانیکی
نرمکنندههای فرار و ضعیف ممکن است بهمرور از ساختار چرم خارج شوند و باعث خشک شدن و ترک خوردن سطح شوند. نرمکنندههای با فراریت پایین برای کاربردهای صنعتی مناسبترند.
3. پایداری در برابر گرما و نور
نرمکنندههایی با مقاومت حرارتی پایین در معرض آفتاب یا گرما، زرد میشوند یا تجزیه میگردند. ترکیباتی مانند TOTM یا نرمکنندههای اپوکسیشده برای این موارد بهتر عمل میکنند.
4. دوام در برابر شویندهها و روغنها
در محصولاتی مانند کفش یا روکش صندلی خودرو، چرم باید در برابر عوامل شیمیایی مقاوم باشد. انتخاب نرمکننده مناسب در این خصوص بسیار کلیدی است.